Tja, weet je ik hield vroeger niet zo heel veel van Porsches maar toen ik ziek werd kwam het rijden in een Porsche toch op mijn bucketlist te staan.
Ik reed toen in een Audi S4 en heb altijd al in snelle auto's gereden, maar nog nooit in een Porsche.
Maar het moest wel een luchtgekoelde uitvoering zijn.
Uiteindelijk werd het een 993 Targa en wat heb ik een plezier met deze auto gehad, niet alleen het rijden, maar ook het maken van kleine mods vond ik ontzettend leuk.
Het was ook de enige auto waar ik een stoeltje bij pakte als ie op de oprit stond.
Gewoon om naar te kijken.
De Targa ging weg evenals mijn ziekte, en nu er een 71-er 911 E-tje in de schuur staat geeft deze me weer een heel ander plezier............die van waardestijging.
Dit is nl de enige auto die ik in bezit heb gehad die in korte tijd zo omhoog is gegaan in waarde.
En als de 911E weg gaat, dan komt er een Singer o.i.d.
Dit is allemaal bijzaak, want hoewel de 911 een icoon is, is er meer in het leven dan het hebben van een Porsche.
Ik heb sinds kort mijn oude hobby motorfietsen opgepakt en ben nu vastberaden hier iets concreet mee te gaan doen.
Ook naar een mooie bijzondere motor kan ik urenlang kijken.
Dus eigenlijk is de vraag hiermee beantwoord.
Iets waar je urenlang met plezier naar kunt kijken wordt bestempeld als kunst.
Het hebben van een Porsche is het bezitten van een kunstwerk.

Prachtig gezegd. Zo voel ik het ook.
Het is een voorrecht en een genot tegelijkertijd.

Het is voor mij een jongensdroom die is uitgekomen. Nooit gedacht dat ik er een zou kunnen bezitten. Het is pure emotie. En het leuke er aan is dat je niet hard hoeft te rijden.

Mijn moeder is overleden in 1999 en is maar 57 jaar jong geworden. Altijd netjes en vooral zuinig geleefd. Goed aan haar pensioen denkend. Je ziet wat er dan kan gebeuren. Pensioen is nooit gehaald. Dat zal mij niet overkomen dacht ik toen.
Heb toen in dat jaar gekozen voor een Mazda mx5. jee wat was ik blij.
En nu dan de P. Ik ben minstens net zo blij als toen met mijn MX5
Als mij nu wat gebeurt heb ik toch maar mooi in een P mogen rijden.


Aan de andere kant realiseer ik mij wel dat het staal op wielen is. Dus als ik het niet meer kan betalen gaat ie zonder een traan te laten weer weg. Maar voorlopig is dat niet het geval

Bob

Ik begin het hebben van een Porsche met het willen hebben van een P omdat ik over het eerste weinig kan vertellen. Mijn vader verbaasde zich er altijd over dat mijn autotjes onbekrast/onbeschadigd bleven i.t.t. hoe hij zelf vroeger was. Vanaf het begin van mijn middelbare school ben ik fanatiek autoliefhebber geworden, in het dorp waar ik woonde waren geen mooie auto's en toen ik verder moest gaan fietsen kwam ik steeds vaker mooie auto's tegen, en ging ze uiteindelijk ook fanatiek zelf zoeken. Daarop ben ik autospotter geworden (jullie waarschijnlijk wel bekend van Autogespot) en ontwikkelde mijn passie voor Porsche's zich meer en meer. Toen heb ik mezelf ook tot doel gesteld om ooit (lees: zo snel mogelijk) Porsche te gaan rijden, omdat ik de auto zo mooi vind in haar eenvoud en het karakteristieke geluid.

Over het hebben van een Porsche kan ik nog niet zoveel zeggen met 500 kilometer ervaring. Maar wat ik erg leuk vind is hoe mannen weer kinderen worden en hoe ik in kinderen mezelf terug zie. Aan het einde van mijn eerste dag rijden in de P werd een kleine jongen uit de BMW getild door zijn oma, ik stond te wachten tot de garage geopend was en zag het jongetje wijzen en zijn moeder + oma lachen. Daarop het raampje geopend en tegen de oma gezegd dat de kleine wel even mocht plaatsnemen, fantastisch. De volgende ochtend in de auto achter me een jongetje die op de voorstoelen stond met zijn neus tegen de voorruit gedrukt om de auto maar vooral zo goed mogelijk te kunnen zien, gevaarlijk maar wel erg herkenbaar.

Het hebben van een P betekent voor mij kiezen voor een auto met historie welke vooruitstrevend was en is. Die ondanks zijn sportieve inborst tevens praktisch inzetbaar is en juist daardoor ook in staat is zijn sportieve inborst te laten zien. De 964 in het bijzonder betekent voor mij een auto die nog lekker basic is, zonder zaken die ervoor zorgen dat het pure rijgevoel wordt weggefilterd (een rit in een 996 3.4 heb ik vorig jaar zelfs afgedaan als saai). Daarnaast staat het voor mij ook voor nastreven naar waar je hart ligt, en daarmee het straatbeeld kleur geven.

Uiteindelijk is het een jongensdroom die ik gelukkig op zeer jonge leeftijd heb kunnen verwezenlijken, en waar ik hopelijk nog zeer lang plezier van kan hebben op lange en korte ritten met mijn vriendin.

De Porsche (lees:911) bezitten betekend voor mij het verwezenlijken van een jongensdroom.
Het bezit is hier zeker niet het einde van vermaak. Sterker nog , dan begint het pas.!

en na 10 jaar 911 bezit beleef ik het nog elke dag als een voorrecht en iets bijzonders.

[/quote] (een rit in een 996 3.4 heb ik vorig jaar zelfs afgedaan als saai)[quote]

Ik vraag me dan af wie de bestuurder was.. Gevoel is wellicht wat anders, maar saai!? 100 over de snelweg ms?

Had vroegah nooit veel met Porsche, had het idee dat er elke week een nieuwe uitkwam.. Meeste lol had ik gehad in een Renault Alpine.. Met motor achterin ..

Jongensdroom was een Corvette.. Tot ik er er na vele Duitse auto's een had... Man man wat een domper.. Na 1 jaar met veel verlies verkocht.. Wat toen... Maat handelde in Porsche en zei kom nou voor de lol eens rijden.. Na 2 dagen 997 Carrera S kwam het Renault Alpine gevoel weer terug .. Maar nog niet overtuigt .. Tot ik een 996 GT3 meekreeg... Love at first drive zullen we maar zeggen .. Na 2 jaar nog steeds in bezit en niet eens de behoefte naar wat anders te kijken.. Al speelde ik als modverslaafde wel met het idee om hem weg te doen voor wen schade 993 en dan de Raugh welt operatie uit te voeren... Is ondertussen.weer over en de GT3 blijft.. Al zal de toekomst wel wat andere wielen brengen en motorisch kan er best wat aangepast worden..

Af en toe knallen met de GT3 is het beste medicijn als het even tegenzit en op een stoeltje in de garage er naar kijken is net meditatie...

Greetzzzzzz

Kijk Mark dat herken ik

Maat van me heeft heel wat jaren een Alpine gehad, eentje met een 6 cilinder en turbo.
Had veel last van electr. storingen en toen maar verkocht.

Gr Hans

Ben dus gelukkig niet de enige

(een rit in een 996 3.4 heb ik vorig jaar zelfs afgedaan als saai)
Ik was zelf de bestuurder. Probleem was dat ik emotie miste in het rijden. Ik vond het allemaal wel erg comfortabel en rustig. Vorig jaar ook meegereden in een 996 GT3 mk1 en dat was dan weer fantastisch doordat die juist wel die kicks leverde.

Zet de ramen open, boor een paar gaten in de uitlaat en trek één en ander los in het interieur voor de vibraties en voila: het ultieme luchtkoelersgevoel

Had dat eerder gezegd, dan had ik voor minder geldt hetzelfde rijgevoel gekregen. Valt het alleen tegen als je uitstapt

996 4S is de modernste 911 ooit, al de rest hinkt hopeloos achter, 991 inbegrepen

Ben benieuwd. Volgend weekend met een 996 4S op pad. Auto wisselen staat op t programma.

Niet vergeten "mijn" aanpassingen te doen hoor! Anders ga je teleurgesteld zijn.
Misschien voor het "echte" gevoel nog een teiltje water op de matten uitgieten en de blower op nul, of op max... maakt toch niet uit

Hier nog eentje met dezelfde medicatie.