Art 233 zegt kan, dus het is aan het oordeel van de rechter om de verbalisant te geloven of niet. Nu de officier totaal onvoorbereid was (en dat is eerder regel dan uitzondering) en de belanghebbende wel een goed verhaal had, heeft de rechter in zijn voordeel beslist. Dat is toch niet zo gek...

Als je voldoende kunt aantonen dat de verbalisant het simpelweg niet heeft kunnen waarnemen, dan ben je al een heel eind lijkt me.

Zijn er nog ontwikkelingen Horn?