Re: Is de jeugd helemaal de weg kwijt?
Dat heeft in mijn opinie veel te maken met je eigen normen en waarden. Dat kinderen makkelijk beïnvloedbaar zijn weet is als geen ander. Maar aanspreken op ongewenst gedrag helpt wel degelijk. Ingrijpen voordat het mis gaat en niet het kalf zwemles geven als de koe verdronken is.
Voorbeeld (helaas) binnen eigen familie. Hebben twee kinderen, druk, schreeuwen, krijsen, rennen door het restaurant etc. En dan moet je die ouders horen, het zijn maar kinderen. Laat ze toch. Ik erger me daar groen en geel aan. En als ik er dan wat van zeg vindt men dat ook nog raar. We zouden laatst met de familie weer gaan uit eten. Ik zei we gaan niet mee want dan zit ik me toch alleen maar te ergeren. Zegt mijn schoonmoeder : "nou, die twee van jou kunnen er anders ook wat van hoor want toen ik ze meenam naar de Intratuin waren ze ook alleen maar aan het rondrennen." Waarop ik zei: "En dat is alleen omdat je zaken niet onder controle hebt want als ik met ze naar Intratuin of waar dan ook heen ga dan doen ze dat niet."
Zo, weet die het ook weer.
Komt dat de sfeer ten goede? Nee op dat moment niet maar het zet wel aan tot nadenken. Mensen zijn inderdaad mondiger geworden, nou en. Ga mee met de tijd en wordt weerbaarder. Daarnaast zijn er regels, ook op scholen, waar zowel leraren, leerlingen maar ook ouders zich aan moeten houden. Gaat men fatsoensnormen te buiten dan heeft dat consequenties. Maar dat moet je dan niet alleen op papier zetten maar ook doen. Niks mis met verhaal halen bij een leraar maar dat kan ook op een normale manier zonder schelden of dreigen. Ben je daartoe niet in staat, hop, wegwezen en neem je kind ook maar mee. Daaaag. Klassen zitten toch al te vol. Succes op de volgende school. Durf gerust eens een voorbeeld te stellen ipv. al dat geouwehoer, mantel der liefde, begripvol, ja maar, slechte jeugd gehad, tijdelijk ontoerekeningsvatbaar etc. Schelden, grote bek, dreigen, dacht het niet.
Maar ja, zo zijn wij Nederlanders niet hè