Vanuit mijn woonplaats Hilversum....

Los van de schuldvraag vind ik het een ongelooflijk emotionele gebeurtenis vandaag. Saamhorigheid, respect en indrukwekkend om te zien. Ik loop al vanaf donderdag met een knoop in mijn maag van onmacht. Als een soort verduisterende deken om me heen. Gewoon hele families uit elkaar gerukt, colega's, vrienden...in een keer weg.

We mopperen wat af in dit land maar ik heb altijd van mijn wijze vader geleerd....tel je zegeningen! En zo is het...

Vanuit België...

Relatief weinig aandacht voor deze tragedie - onze waarnemend premier vond het belangrijker om naar Tomorrowland te gaan, dat was pas voorpaginanieuws
En nu gaat alles hier over de regeringsvorming, de Tour, de hittegolf enz

Waar een klein land, klein in is

Heb zakelijk heel veel internationale contacten.

Vanuit Frankrijk, Italië uk, en Duitsland veel reacties!

Vond de ceremonie net heel erg waardig! Eindelijk hebben deze slachtoffers het respect gekregen dat ze direct na de crash al hadden moeten krijgen.

Ik heb vanaf kwart voor 4 de uitzending gevolgd op de laptop en TV, en ben zeer onder de indruk van het medeleven wat door iedereen betuigd werd tijdens de rit naar Hilversum. De ceremonie op Welschap was precies datgene wat het tot een respectvolle en sobere ceremonie maakte. Opmerkelijk vond ik minister Timmermans die aan het einde nog zijn steun uitbracht aan waarschijnlijk een nabestaande. Deze man verdiend voor mij een pluim voor het werk wat hij in deze zaak verricht.

Dat er nu nog steeds over oorlogs gebied gevlogen wordt kan ik niet begrijpen. In 1990 was ik op Corfu en stonden we te wachten op ons vliegtuig wat maar niet kwam. Bleek de opstand in vormaloig Joegoslavie begonnen te zijn. Toen werden alle vliegtuigen direct omgeleid over veilig gebied.

De afgelopen dagen heb ik met veel aandacht het nieuws gevolgd en ik ook met grote regelmaat naar de vliegtuigen in de lucht zitten kijken, dan te bedenken, wie zou waarom op die knop gedrukt hebben.

Gisteren ook de ceremonie bekeken met een enorme brok in mijn keel, de emotie's die je hoorde toen de eerste kist uit het vliegtuig kwam.

Maar toen RTL nieuws met een samenvatting van de dag kwam, met muziek op de achtergrond en de namen van de passagiers, brak ik toch. Mijn jonge kinderen waren er getuige van en ik kon hun niet uitleggen waarom, alleen maar nog harder knuffelen.Respect voor de waardigheid die Nederland met hulp van de andere getroffen landen heeft kunnen bieden en ook sterkte voor alle nabestaanden

+1
Moest gisteren op Schiphol zijn, even langs geweest bij vertrekhal 3. Van tevoren nooit gedacht, ik heb geen relatie met de slachtoffers, maar toch tranen in m'n ogen.
Vooral de vele knuffeldieren en brieven erbij van klasgenootjes waarvan hun vriendje of vriendinnetje niet meer terug komt na de vakantie.
Ik durf er niet eens aan te denken hoe het moet zijn om wel familie of vrienden te zijn verloren hierbij.

Had dat ineens met die foto van die drie kindjes die met hun grootvader in het vliegtuig zaten. ouders die achterblijven. fotootje van 3 kinderen in dezelfde leeftijd als de mijne. Exact zulke foto's heb ik ook van mijn kids. Dat kwam ineens wel erg dichtbij

Verder eens met de indruk die de aankomst gisteren in Eindhoven heeft achtergelaten.

Voelde me echt een enorme aansteller toen ik gisteren onze kat moest laten inslapen en het daardoor even niet drooghield...

Wat moeten al die mensen doormaken die hun familie, vrienden, buren, collega's verloren door deze verschrikkelijke ramp. De beelden van de aankomst gisteren blijven rondspoken. Zoveel mensen, zoveel leed. Onvoorstelbaar...

Morgen naar Griekenland, vanaf Eindhoven...bizar!

Je hoeft geen jezelf geen aansteller te vinden.
Niets mis mee met emotie tonen, wanneer je een huisdier hebt verloren waarvan je hield.
Sterkte ermee!

Eigenlijk tot nu toe in deze topic alleen meegelezen, omdat er gewoonweg een mengeling van emoties bij dit onderwerp loskomt; woede, verdriet, onbegrip, verbondenheid...
Ik heb dan best wel moeite om de juiste woorden te kiezen en emoties niet de boventoon te laten voeren.

In ieder geval iedereen gecondoleerd die een dierbare heeft verloren.

Precies!

Afgelopen 2 dagen s'morgens de globemaster pal over mijn huis zien vliegen (Son & Breugel).....indrukwekkend!

Nederland stuurt onbewapende marechaussees.............



.......waarvan minimaal 4 verkennens Korps Commando troepen.....slim

Ben al bijna 15 jaar weg uit Nederland maar volg het nieuws nog altijd intensief. Ik blijf toch een Nederlander, en zoals Erik Hazelhoff Roelfzema (soldaat van Oranje) zo mooi beschreef word je vaak Nederlandser naarmate je verder van huis bent. De afgelopen jaren hebben helaas weinig gedaan voor het chauvinisme, althans voor mij. Het politieke gestuntel in Nederland sinds 2002 is me een doorn in het oog. En vele andere zaken ook. Maar hoe Nederland omgaat met de MH17 ramp, zowel regering als volk, zowel nationaal als internationaal, is gewoon top en iets om zeer trots op te zijn. Ook van afstand.

Een klein zilveren randje om een pak donkere wolken.