Ik heb het ooit wel eens zo omschreven:

“Maar goed. Auto’s dus - ze zijn overduidelijk heel belangrijk in mijn leven. Waarom noem ik mezelf dan geen autoliefhebber? Omdat de meeste auto’s me helemaal niks doen. Ik heb niks met grote, dure en opzichtige auto’s. Met modieuze autoverschijnselen zoals SUV’s, cross-overs, of zelfs super-sportscars. Een Bugatti Veyron met 1500 pk? Doet me hoegenaamd niks. Totaal onbruikbaar, totaal “fake” op zoveel punten, gekocht door lieden met veel geld die dat graag laten zien, maar waarschijnlijk nul komma nul kunnen autorijden. SUV’s? Ook niet. Zelfs op praktisch gebied hebben ze niks voor op een goede, ruime 4x4 stationwagon. Voor mij gaat het maar om een ding: autorijden. En dan bedoel ik echt autorijden. Zelf. Een auto is dan een instrument, zoals een hamer een instrument is voor een timmerman. Een instrument moet fit for purpose zijn, daar wordt hij dan in mijn ogen vanzelf mooi van. Of niet - zoals de Toyota MR-S - en da’s dan ook best. Daarom ben ik geen echte autoliefhebber, zoals denk ik maar weinig timmerlieden een passie voor hamers hebben - het gaat hen om wat ze met die hamer doen. Dat is de passie. Zo is het voor mij met auto’s en autorijden ook.”

Puur persoonlijk dus - ik snap dat anderen het anders kunnen zien. En ja: ik heb een Toyota MR-S (hier MR-2 genoemd) gehad Wat een geweldig ding was dat!!

Met de laatste bijdrage van Enquess stel ik voor dit in een afgesplitst topic verder te zetten. Kan een leuk topic worden, want is een moderne 911 nog wel een sportwagen of meer een luxe snelle GT? Bij disciple een paar posten terug kwam die vraag (weer) bij mij op.

Effe wachten op een moderator? .... daarna kan dit topic weer verder waar het gebleven was


.

Voor sommigen is het beiden. Voor sommigen een GT, voor anderen weer een volbloed sportwagen, een hebbeding, een statussymbool, etc. Ligt eraan wat je gewend bent en/of wat je idee van een sportwagen is.
Echter, ik denk dat de meeste mensen die ervaring met sportieve auto’s hebben desgevraagd een lichte auto met NA (midden) motor en handbak noemen als IDEALE sportwagen.

Ah dit is een leuk topic inderdaad - hierdoor realiseer ik me dat liefhebber van auto's en liefhebber van autorijden hele verschillende dingen zijn...

Ik rij graag auto, ik heb een zwak voor klassiekers, en noem mezelf dan vaak autoliefhebber maar eigenlijk ben ik dus ook een autorijden-liefhebber Daarom vind ik bijvoorbeeld het Porschemuseum wel geinig, maar het doet me niet heel veel. Rijden juist des te meer en liefst lekker ver weg - dat geeft mij enorme het gevoel van echt op reis zijn.

Mijn 35 jaar oude 911 is in vergelijk met een moderne auto minder comfortabel, maakt herrie, heeft geen airco etc.
Toch zou ik de vakantietrips die ik er mee doe niet willen doen met de Audi A3 cabrio van mn vriendin of met m'n leaseauto...
Zo'n oudere auto brengt me terug naar de basics en ervaar ik als echt autorijden, in tegenstelling tot het gebruiken van een modern stuk techniek.

Dan de vraag of een nieuwe 911 nog wel een sportwagen is ... bestaan er eigenlijk nog wel sportwagens ?
In de jaren 50-60-70-80-90 was een doorsnee auto echt een hele andere auto dan een sportwagen - qua vermogen, sturen, wegligging. Naar mijn idee is dat meer naar elkaar toe gegroeid. Veel middenklasse auto's van de goeie merken liggen ook goed op de weg en vooral de software bepaalt hoe snel hij is. Met hulp van alle drive-assist is een moderne sportwagen tegenwoordig een comfortabele auto die daarnaast snel is. Dat is m.i. dus geen autorijden meer, maar meer "bedienen van een snel voertuig"...

Echt autorijden met een moderne 911 als sportwagen doe je m.i. alleen nog op het circuit. Ik heb weleens een paar keer met een maat van me mogen meerijden in GT3tjes (996, 997) op t circuit - ja dat is rijden met een sportwagen.

Auto’s hebben al mijn hele leven mijn bijzondere interesse gehad. Als je niet beter zou weten, zou je denken dat ik een autoliefhebber ben. Dat heb ik zelf ook lang gedacht. Toch is dat niet helemaal zo. Nieuwe auto’s, Amerikaanse auto’s en heel oude auto’s (echte “oldtimers”) doen me niks. Als kind van de jaren zeventig en tachtig ben ik van mening dat de auto’s van de jaren tachtig het hoogtepunt vormen van meer dan 100 jaar automobiele historie. Niet vanwege hun bijzondere schoonheid - vroegere auto’s, uit de jaren 50 en 60 en dan met name de Italianen en Britten, waren veel eleganter dan de nog al rechtoe rechtaan gelijnde auto’s uit de jaren tachtig. Maar vanuit technisch perspectief waren de jaren 80 in mijn ogen het hoogtepunt. Auto’s uit die tijd waren over het algemeen kwalitatief goed, met name de Duitsers en de Japanners, en de motoren en chassis’ waren van een zeer hoog niveau. De snelle modellen zaten in 5 a 6 seconden op de 100 en bereikten topsnelheden van soms ruim 250 km/u. Dat waren bruikbare prestaties, zeker in het verkeer van toen. De auto’s waren voorzien van moderne gemakken en nuttige techniek, zoals stuurbekrachtiging en ABS, maar werden nog niet kapotgeregeld door allerlei electronische rimram als ESP, ASR, DSC, ASC en wat al niet. De auto’s waren eerlijk en transparant en de bestuurder had het voor het zeggen. Vanaf de jaren 90 werden auto’s comfortabeler, veiliger en groter. Allerhande electronica assisteerde de bestuurder in toenemende mate in het managen van tractie en stabiliteit, regelde het motormanagement en de automatische versnellingsbak en zorgde voor comfort aan boord. Daarmee kwam de bestuurder steeds verder af te staan van wat er onder de wielen en onder de motorkap gebeurde. De auto’s werden ook steeds zwaarder, wat weer werd gecompenseerd met meer motorvermogen. Eind jaren negentig en daarna werd het fenomeen Sports Utility Vehicle (SUV) populair. Het uiterlijk van een terreinauto met het comfort, en de prestaties, van een sedan. Het concept werd steeds verder verfijnd en vandaag, in 2020, kan je SUV’s kopen die heuse sportauto’s het vuur aan te schenen kunnen leggen. De wetten van de natuur worden in deze auto’s door middel van geavanceerde techniek effectief omzeild, zo lijkt het: met een relatief hoog zwaartepunt, een hoog gewicht en een beroerde stroomlijn zou je zeggen dat een SUV per definitie 3-0 achterstaat op een ranke sportauto. Maar met een pk of 600-700 (daarvoor moest je vroeger wel een formule 1 auto kopen...) en een batterij aan electronische assistentie voor het onderstel worden de tekortkomingen gecompenseerd en kan de bestuurder zich in zijn moderne huifkar toch Niki Lauda wanen: tekort aan talent wordt volautomatisch gecompenseerd door de computers in de auto. Fantastische techniek en leuk voor sommigen, maar niet voor mij. Ik leerde rijden in de beste auto die ik me had kunnen voorstellen. De Starlet was de ultieme “what you see is what you get” auto waar geen enkel filter op zat. Het vermogen was zeer bescheiden zodat je het ten volle kon, nee moèst benutten. En als je over de limiet ging, nou, dan mocht je het lekker zelf oplossen. Geen electronische “nannies” die je tegen jezelf beschermden. Prima! Geen wonder dus dat ik me altijd het prettigst heb gevoeld in auto’s uit dit tijdperk.

Bij gebrek aan een definitie van sportwagen is het moeilijk discussieren over de vraag of een 911 nog een sportwagen is.

Ik heb AI gevraagd wat de kenmerken van een sportauto zijn:

1. Prestaties: Sportauto's zijn ontworpen voor hoge prestaties, met krachtige motoren die snelle acceleratie en hoge topsnelheden mogelijk maken.

2. Handling: Ze hebben geavanceerde ophangingssystemen en een laag zwaartepunt, wat zorgt voor uitstekende wegligging en bochtenwerk.

3. Design: Het ontwerp van een sportauto is vaak aerodynamisch en agressief, met een laag profiel en strakke lijnen.

4. Materialen: Veel sportauto's maken gebruik van lichte en sterke materialen zoals aluminium en koolstofvezel om het gewicht te minimaliseren en de prestaties te maximaliseren.

5. Interieur: Het interieur is vaak gericht op de bestuurder, met sportieve stoelen, hoogwaardige materialen en een minimalistische benadering om afleiding te verminderen.

6. Exclusiviteit: Sportauto's zijn vaak exclusiever en duurder dan gewone auto's, met beperkte productieaantallen en een hogere prijs.

7. Technologie: Ze zijn vaak uitgerust met de nieuwste technologieën op het gebied van motorprestaties, veiligheid en infotainment.

Nr. 6 is geen kenmerk dat een sportauto als auto definieert. Verder komt de huidige 911 wel aardig in de richting van een sportauto. Het is meer een sportauto dan een Dacia Logan. En ook meer dan een BMW M5 van 2.500 kg. Maar wellicht is de 911 minder een sportauto dan een lichtgewicht als de Gordon Murray T33 of T50.

Als je het belangrijkste van een sportauto vindt dat ie veel lawaai maakt (in het interieur), dan zijn oudere Porsches wellicht meer je ding. Als het echter gaat om snelheid, wegligging en bochtsnelheden, dan zijn moderne Porsches meer sportauto dan ooit. Het is maar net wat je verwacht van je auto.

Wat een aantal mooie bijdragen Enguess en Lindemans.

Erwin996, ik ben benieuwd wat jouw leeftijd is.



.

Waarom ben je daar benieuwd naar? Daar ben ik wel benieuwd naar. Want het houdt kennelijk verband met wat ik zeg over sportauto's.

Je zegt zelf in het leeftijdstopic dat het erom gaat hoe oud je je voelt. Ik denk inderdaad niet dat leeftijd iets uitmaakt.

Heb 3x een 911 gehad, - 911SC - 964 en nu 991.1.

Voor mij is de 991.1 weliswaar met handbak nog altijd een sportwagen, en wat erwin996 opsomt is voor mij ook de definitie van een sportwagen.

Vind de oude 911's ook fantastisch maar prefereer iets meer luxe waar ik hem voor gebruik.

En vergis je niet in de 991.1 vind dit toch nog echt puur rijden.

@ Erwin996, Ik twijfelde al of ik het zou vragen

Oudere Porsche rijders die in de jaren 80 en 90 Porsche's reden en hebben leren rijden, halen vaak op een andere manier plezier uit het autorijden dan mensen die bijvoorbeeld 10 jaar geleden begonnen zijn met Porsche rijden en alleen modernere Porsche's kennen met hulpmiddelen om 'veilig' en met minder moeite auto te rijden. Ik vind het altijd leuk en interessant te lezen wat mensen denken en hoe ze dingen ervaren. Misschien ben jij al heel lang Porsche rijder en heb je de oude Porsches veel meegemaakt. Dan had ik het verschil in hoe jij het ervaart met wat ik daarvoor las interessant gevonden. Maargoed, ik had niet naar de leeftijd moeten vragen, dan had ik me ook niet zo vast ge jippie. ( wat is dit dan, auto correctie?)


Toen ik vanmorgen las over cruisen op snelweg met adaptieve cruise control aan en genietend van de dikke stereo dacht ik echt, is een 911 nog wel een sportwagen. (ik bedoel dan de gewone 991/ 992, niet de GT3 bijvoorbeeld die natuurlijk een rasechte sportwagen is.) Niet oordelend over wat een ander doet of fijn vind, iedereen mag doen wat hij zelf wilt. Maar ....

Bij het woord sportwagen dacht ik heel erg aan het woord sport. Bij sport denk ik aan competitie, jezelf uitdagen, scherp zijn, een doel bereiken, fysieke inspanning, steeds beter worden etc. Zo werd de sportwagen 911 eerder vaker gebruikt en gekocht omdat het een echte rijders auto was. Het rijden ermee was bij wijze van spreken al een sport op zich, alles ging zwaar en het koste zelfs wel wat fysieke inspanning. Het rijden was waar het om ging.

Toen dacht ik aan de modernste 911 als sportwagen en welke opties veel aangekruist worden bij aanschaf. Er zijn heel veel elektronische hulpmiddelen die erg gewild zijn en er alles aan doen om te voorkomen dat je een auto bestuurd lijkt het haast wel , maar in ieder geval voorkomt dat je je moet inspannen of extreem alert hoeft te zijn. Het gaat vooral om de vele opties die niks meer te maken hebben met het doel van een sportwagen. Ik vroeg mij oprecht af, kun je dan nog wel van sportwagen spreken. Ik zie de sport niet meer. Wel een hele luxe snelle auto die super comfortabel erg hard gaat. Ik snap dat er mensen zijn die ze mooi vinden en blij worden van de vele luxe opties, genieten van zitten op leren zetels en het rijden ermee. Niks mis mee. Net als eerder bij de 928, een grote zware snelle GT.
Maar sportwagen? Ik weet het niet.

Leuk topic
Als je dingen doet omdat je het zélf leuk vindt, doe je het nooit verkeerd (tenzij illegaal )

Ik weet dat ik in 2003 verbaasd was toen ik mijn eerste 964 C4 kocht en een vriend in een lease VW Golf GTI mij verloren reed. Terwijl ik zo blij was mijn jeugddroom verwezenlijkt te hebben. Heb toen besloten dat er altijd snellere auto’s zijn dan de mijne. Maar als ik idd zo blij werd van een 964, dat dat prima was

Mijn eerste Porsche was een 924, gekocht in 1995 voor mijn 20ste verjaardag. Het was een sportieve auto, maar geen echte sportwagen. In 1997 ruilde ik de 924 in voor een Carrera 3.0. Hard rijden met die auto was zowel een feest als een beetje eng. Maar ik denk dat mijn eerste echte sportwagen de 944 Turbo S was, die ik in 1999 kocht. Wanneer ik daar hard mee reed, kreeg ik trillende benen van de adrenaline.

Maar terug naar de 911.

Voor mij is een sportwagen een auto met een communicatief onderstel, een stuur dat je alles vertelt over het wegdek, en die daarnaast klein en wendbaar is. Tot en met de 964 vond ik alle handgeschakelde 'small body' 911's echte sportwagens. De 993 vond ik een beetje zweven in de ophanging. Bij de 996 was het weer beter, maar eigenlijk vond ik alleen de GT3 echt spannend om te rijden. En zo werd het voor mij met elk nieuw model steeds minder. De 991 GT3 vond ik al een beetje te groot en te bruut, en de 992 zelfs helemaal.

Vanaf de 992 heb ik totaal geen interesse meer, behalve als het mijn dagelijkse auto zou zijn met PDK, stoelverwarming en ACC

@Erwin: sportauto's evolueren in de loop der tijden. Een 911 SC was denk ik comfortabeler dan een Bugatti Type 35 of een sportauto uit de jaren 20 van de vorige eeuw, je hoefde in de 911 SC minder hard te werken dan in een sportauto uit de jaren 20 of 30. Als jij als onderscheidend voor een sportauto ziet dat je je moet inspannen of extreem alert moet zijn, dan is een 911 van de huidige generatie inderdaad minder sportauto dan eentje van 50 jaar oud (of wellicht, net hoe je het ziet, helemaal geen sportauto). Zelf associeer ik het concept sportauto met snelheid, wegligging, (een laag) gewicht, uitstekende remmen, en geavanceerde technologie. Dat er wat moderne dingen in zitten als (ouderwetse) cruise control of een dikke stereo vind ik zelf logisch voor een sportwagen (gewone Carrera's) die je dagelijks wil gebruiken. Adapatieve cruise control vind ik overigens wel een gruwel.

Alles is relatief en ook gerelateerd aan de tijd waarin je leeft. Een nieuwe 992.2 GTS met 541 pk en 610 Nm, met een gewicht van 1.620 kg (ondanks hybride systeem) (een 993 Turbo was niet heel veel lichter met 1.480 kg), durf ik in de huidige tijd gerust een sportauto te noemen. Als je auto's die je helpen met remmen (ABS), door de bocht gaan (ESP) of comfortabel rechtuit rijden (cruise control) niet als sportauto wil betitelen, dan kan dat natuurlijk. Ik zie ook dat een GT3 RS meer sportauto is dan een reguliere 992 GTS, maar zie de reguliere 992 toch ook graag als sportauto vanwege zijn vele kwaliteiten op gebieden waarop sportauto's excelleren. Ook een beetje om 'm te duiden bij gebrek aan andere benamingen. Ja, okay snelle GT mag ook mag wat mij betreft. Maar die term associeer ik zelf eerder met veel zwaardere auto's als een Mercedes CL 600 of Bentley Continental GT.

Een sportauto zie ik als een auto die je probleemloos een bergpas op en af kunt smijten. Hoe sneller, hoe meer sportauto je onder je hebt. Daaruit volgt ook dat sportauto's niet te breed moeten zijn.

Leuk onderwerp. Eerst voor Erwin, ik ben van 1969. Mijn eerste auto was een Datsun 120 toen ik 13 jaar was. Dat was een 'sport' op zich en op het weiland kon ik drifts en donuts tot in perfectie oefenen. Ook een sport. Maar 'sportauto'...nee. Paar jaar later, student, viel mij een 10 jaar oude Taunus met ten deel. Daarmee was het een 'sport' om met 1.6 liter en vier man in de auto driftend de bocht om te gaan - als het nat was. Maar een 'sportauto'...nee allesbehalve dat. De Alfa 33 1.7 die erop volgende vonden mijn vrienden meer een 'sportauto' maar met dat ding kon ik niet driftend door de bocht- weinig sport voor mij dus. Een aantal jaar later kreeg ik een BMW 320d touring als lease auto. Geen 'sportauto' maar aan eind van de dag ging ik met dat ding driftend bij Avenhorn de A7 op richting Amsterdam. Dat was een sport en tegelijkertijd uitlaatklep. Toen de 3.2. Een echte sportauto zeiden en zeggen nog steeds veel mensen tegen mij. Maar ik moet tot mijn spijt bekennen dat ik eigenlijk nooit met de 3.2 drift. Terwijl ik dat wel zou moeten doen, de banden zijn intussen zes jaar oud en hebben nog veel te veel profiel...
Hoe kan dat? Ben ik dan te zuinig op mijn 3.2 of toch te oud. Erwin, wat denk jij na dit gelezen te hebben?

Haha, wat ik denk na dat gelezen te hebben? Dat ik niet degene ben die bepaalt of je te oud of te zuinig bent op je 3.2

Wel leuk te lezen hoe je begonnen bent met autorijden. Dat wist ik niet en die manier was eerder gewoner dan nu in ons volle landje.

Ik heb niet de wijsheid in pacht of een sportauto een sportauto is, vond het gewoon een leuke aanleiding om een topic over dit onderwerp te krijgen. Het ging mij echt om dat woordje sport in combinatie met steeds minder willen doen / controle hoeven te hebben en toejuichen dat electronica zoveel al overneemt met het autorijden. Ik vind dat zo tegenstrijdig klinken.

@erwin996: Tuurlijk en gelukkig evolueren ook sportauto's. Ik kan mij in heel veel dingen ook vinden in wat je schrijft.
Ook in; Een sportauto zie ik als een auto die je probleemloos een bergpas op en af kunt smijten.
Overigens niet in hoe sneller, hoe meer sportwagen. Want een Lotus Europa, ik noem maar wat geks, doet dat lang zo snel niet als een 992, maar is zeker niks minder sportwagen. Ik durf te beweren juist veel meer sportwagen.

Een sportauto zie ik als een auto die je probleemloos een bergpas op en af kunt smijten. Hoe sneller, hoe meer sportauto je onder je hebt.

Met de laatste zin bedoelde ik auto's uit hetzelfde tijdsgewricht. Ik vergelijk een Porsche 992 niet met een Lotus Europa uit de jaren 60.

Een sportwagen is een auto die - gegeven de motorisering - erop is afgestemd zo snel mogelijk een stratenparcours te kunnen afleggen. Daarvoor is nodig dat de auto zo licht mogelijk is, een goed gebalanceerd onderstel dat duiken/overhellen tegengaat en veel mechanische grip heeft, een goed gespatieerde versnellngsbak (handbak natuurlijk ) en een sperdifferentieel.

Dan wordt er (dus) ingeboet aan comfort (want: strak onderstel, minder geluidsisolatie) laadruimte (want: gewicht), benzineverbruik (want: who cares) en nog wat andere zaken.

De meeste straatauto’s zijn een compromis waarin comfort, ruimte, verbruik, design, veiligheid en prestaties allemaal tegelijk worden ingepakt in het concept. En dan krijg je een Cayenne Turbo E-Hybrid die dus alles kan, zelfs offroad als je wil. En met de prerstaties van een sportauto, op papier dan. Qua beleving? Mwah.

Daarom gaan sommigen van ons, ikzelf incluis, liever terug naar de basis. Dan maar minder comfort - maar meer beleving. Licht en strak. Dat is in mijn oordeel belengrijker dan motorvermogen alleen. Vergelijking: ik had een 997.2 turbo S met 530pk (en vierwielaandrijving en PDK) en heb nu een 997.2GT3 met 465pk (en achterwielaandrijving en handbak). De turbo was bruut, daar niet van, maar de GT3 is de blijver.

Tuurlijk is het een echte sportwagen. Dat het merendeel van de mensen niet sportief rijdt is iets anders... Ik heb als "moderne" porsche een inmiddels 11 jaar oude 991.1 Carrera S 3.8. Ik sta elke keer weer verbaasd hoe dat ding kan rijden als ik hem in sport plus zet. Doe ik dat vaak? Nee, ik rijd eigenlijk altijd in de sport modus. Drift ik er mee? Ook niet, want ik kan niet driften (denk ik) nooit echt geprobeerd, terwijl ik eigenlijk alleen maar auto's heb die door anderen als uiterst sportief worden gezien.... Voor mij is driften niet dwars gaan op een baan waar water op is gespoten.... Driften is zoals Erwin het in een ander topic omschreef, op hoge snelheid dwars gaan

Toch even nuanceren nog, wellicht, de considerations volgende, zie ik toch zo maar 3 categorien in leuk kunnen sturen autookes:

- Sportieve auto's
- Sport auto's
- Race auto's

Met een race auto kun je niet echt cruisen, daar is ie te onstuimig voor. Met sport auto's kun je stevig bollen, maar wellicht ook op je gemakje relaxt cruisen nog. En met sportieve auto's kun je de grens opzoeken en stevig sturen als je genoeg toeren maakt. Zoiets ongeveer ofzo.

Denk dat de nieuwere 911s luxe GT’s zijn die je OOK als sportwagen kunt rijden. Ze zijn obees geworden, verwennen met luxe hebbedingetjes die niks met actief autorijden te maken hebben en houden ook de slechtste chauffeurs nog op het asfalt met alle electronische nannies. Ik ben geen goede chauffeur en ik leer dus dagelijks bij