Dat is inderdaad mooi werk hoor! Maar het financiële aspect weegt erg zwaar voor een 944. Verder is het hopen dat je pa meebetaalt aan onderhoud m.i. een vrij naïeve gedachte. Je pa zal tenslotte niet je hele leven jou onderhouden
Mijn pa ziet liever vandaag dan morgen dat ik financieel onafhankelijk wordt
Een 944 past daar nou eenmaal niet bij. Enkele voorbeelden (en wij doen het onderhoud zelf, als je het zelf niet kan mag je gerust het dubbele bij de volgende bedragen optellen!):
Mijn zus die een keer de handremvergeet: 2000 ouderwetse guldens
Mijn zus die de achterkant tegen een paaltje parkeert: 250 euro (gelukkig hadden we nog een potje verf over!)
Versnellingsbak die zich geheel zelfstandig de soep in draait: 1e keer was het volgens mij wel richting de 1500 gulden
2e keer: 450 euro
Nieuwe koppeling: 1000 euro (dit was inclusief nieuwe drukgroep, betrokken lagers, krukas keerring en 2 neiuwe toerentalsensoren omdat deze helemaal vast waren gaan zitten en dus kapot moesten om de koppeling te kunnen demonteren, 150 euro de stuk x 2!)
Brommer in de flank: een paar honderd euro (met een zijruit en een deur vd sloop) en bovendien een fikse boete en een gebakje+bloemetje voor de bromfietsrijder).
Vergeet vooral niet bij de externe schade posten dat het opnieuw spuiten door een kennis van mn pa is gedaan. Normaal is dit dus echt rete-duur!
Bij elkaar opgeteld kom je hier dus al op ettelijke duizenden euroos uit in de loop van pak m beet 6 a 7 jaar.
Dus bovenop je vaste en voorziene kosten mag je gerust een viercijferig bedrag optellen voor onderhoud. Dan mag je wel direct een topbaan in de wacht slepen wil je je een 944 al direct kunnen veroorloven EN doorsparen. Vooral als aankomend student heb je zeker geen enkele euro over aan het eind vd maand als je alle bier- en hamburgerkosten meeneemt! (ik dacht als feut ook nog van dat zal meevallen, maar ondertussen ga ik meer wisselborrels af als het bestuur vd vereniging... en je zal leren dat dat dus ook een prijzige bierpost zal opleveren).
Dromen zijn er om jaren naartoe te leven, niet om direct te verwezenlijken